Carl Hollander illustreerde Spaghetti van Menetti in 1964, en omdat hij niet tevreden was nog eens in 1976. Het liefst had hij het nóg een keer gedaan, maar door zijn overlijden kwam het daar niet meer van. Voor alle drukwerk rondom de duotentoonstelling over Nederlandse illustratoren in het Letterkundig Museum en Museum Meermanno koos ik ruim vijftig jaar later een tekening uit de eerste serie. Die tekening roept herinneringen op bij wie Spagetti van Menetti las of voorgelezen kreeg. Tegelijk is het zo’n tijdloos en krachtig beeld dat het – de ontevredenheid van Carl Hollander zelf ten spijt – heel geschikt bleek als beelddrager voor deze tentoonstelling.